Brieven van soldaat C.J. van der Steen aan zijn ouders, broer en zus, [1942] 1944-1950 [1989].

Cees van der Steen (Den Haag 12 januari 1926) maakte als soldaat deel uit van het derde peloton van de 10e Genie Veldcompagnie. Aanvankelijk moet hij wennen aan de nieuwe situatie; enkele weken na zijn aankomst in de Oost schrijft hij: "Zondag zijn we naar de kerk geweest met de spuit bij ons, wat eerst wel vreemd is maar dat went wel want als je hier buiten 't kamp gaat moet je altijd je wapen bij je hebben niet omdat het hier nu zo gevaarlijk is maar omdat het hier pas 4 weken bevrijd is" (6 september 1947). Een maand later lijkt er al enige gewenning op te treden en memoreert hij laconiek: "op de hoofdweg van Poerwakarta-Kalidjati rijden de chauffeurs onderweg 'n paar kippen of 'n hond dood of als 't 's nachts geregend heeft zitten we 'n half uurtje in de greppel" (16 oktober 1947). Na een jaar besefte Cees dat hij niet meer dezelfde persoon zou zijn als weleer: "Ook innerlijk zal ik wel veranderd zijn, de meeste jongens zijn ook onverschillig geworden en je bent 'n beetje makkelijker in je mond geworden. De aalmoezenier heeft er 'n hele actie tegenop gezet om 't af te leren" (20 juni 48).

Zelfportret dat Cees van der Steen maakte voor zijn zusje Ria.