Correspondentie van H. van den Briel, 1931-1954.

Correspondentie van Hector van den Briel, die in 1934 trouwde met Geertruida Cornelia (Coos) van den Briel-Frank. Het echtpaar woonde in Aerdenhout en had twee jonge kinderen: Wiesje en Jet. Als kandidaat-notaris werkte Hector op meerdere plaatsen in Nederland. Na te zijn gemobiliseerd vocht hij in de meidagen van 1940 aan de Grebbelinie. In oktober 1940 werd Hector gearresteerd door de Sicherheitsdienst (SD) te Amsterdam wegens het beledigen van de Duitse Wehrmacht. Vanuit het Huis van Bewaring aan de Weteringschans schreef hij zijn echtgenote: "De mobilisatie. De Grebbeberg overleefd. En nu dit. Dat je het nog uithoudt met een man die nu al zo lang van huis is.'' Veroordeeld tot zestien maanden gevangenisstraf werd hij in januari 1941 overgeplaatst naar een gevangenis te Bochum in het Duitse Ruhrgebied. Na zijn vrijlating probeerden Hector en zijn gezin hun oude leven weer op te pakken: veel tijd werd doorgebracht in Amsterdam, waar warenhuizen, restaurants en bioscopen werden bezocht, al dan niet in het gezelschap van familieleden en vrienden. Bijzonder geliefd waren Cafe Schiller en Theater Tuschinski (in Duitse handen Tivoli geheten). Na zich in de zomer van 1943 te hebben onttrokken aan aanmelding in krijgsgevangenschap dook Hector onder in de stad, waar hij illegaal werk verrichtte ten aanzien van de verzorging en huisvesting van joodse kinderen. In september 1944 sloot hij zich aan bij de Binnenlandse Strijdkrachten.