Regierung Posen

Po zakończeniu działań wojennych w Polsce w dniu 8 X 1939 r. ukazał się dekret Hitlera o podziale i administracji zdobytych ziem polskich. Dekret ten wszedł w życie z dniem 26 X 1939 roku. Utworzony wtedy nowy twór administracyjny, tzw. Kraj Warty (Wartheland) podzielony został na trzy obwody rejencyjne (Regierungsbezirke). Jednym z nich był obwód poznański (Regierungsbezirk Posen) obejmujący 17 powiatów (Chodzież, Czarnków, Gostyń, Grodzisk, Jarocin, Kościan, Krotoszyn, Leszno, Międzychód, Oborniki, Poznań, Rawicz, Szamotuły, Śrem, Środa, Wolsztyn, Września). Rejencja była ogólną władzą administracyjną, pośrednią pomiędzy namiestnikiem Rzeszy i kierownikami powiatów, czyli landratami. W celu uniknięcia pomieszania kompetencji, w szczegółowych zarządzeniach określono, jakimi sprawami zajmuje się rejencja, a jakimi namiestnictwo. Z poszczególnych działów administracji sprawy o charakterze ogólniejszym oraz ważniejsze z punktu widzenia politycznego załatwiane były tylko przez namiestnika, pozostałe załatwiały rejencje. Na czele rejencji stał jej prezes (Regierungspräsident). Z centralnymi władzami w Berlinie utrzymywał on kontakt wyłącznie za pośrednictwem namiestnika Rzeszy. Szczegółowe jego kompetencje określone były przez ministra spraw wewnętrznych. Urząd rejencji dzielił się na następujące cztery wydziały: I. Spraw ogólnych i wewnętrznych (Abteilung 1: Allgemeine und innere Angelegenheiten), II. Spraw wychowania i oświaty (Abteilung 2: Erziehung und Volksbildung), III. Spraw gospodarczych (Abteilung 3: Wirtschaft), IV. Spraw rolnictwa i domen (Abteilung 4: Landwirtschaft und Domänen). Poza tym w skład urzędu rejencji wchodziła główna kasa rejencji (Regierungsoberkasse) oraz urząd ubezpieczeń (Oberversicherungsamt). Nie stwierdzono późniejszych ewentualnych zmian w organizacji tego urzędu. Rejencja przestała działać w styczniu 1945 r. wskutek wkroczenia Armii Czerwone