Fonteyne, Jean

Jean Fonteyne, afkomstig uit een liberale familie uit Ledeberg, was doctor in de rechten (1920) en advocaat. In 1934 trad Fonteyne toe tot de KPB. Hij was daarnaast lid van de gemengde loge Le Droit Humain. Fonteyne behoorde tot die groep Belgische progressieve intellectuelen die zich volop engageerden voor o.a. de arbeidersklasse, de politieke vluchtelingen, de Spaanse kinderen en in het bijzonder ageerden tegen het oprukkend fascisme. Fonteyne was advocaat voor de Internationale Rode Hulp en de ambassade van de USSR, en was actief (vaak zelfs stichter) in linkse sociale en culturele organisaties als Éducation par l’image, de Association révolutionnaire culturelle, het Comité de vigilance des intellectuels antifascistes, … Hij had een bijzondere interesse in film; zie o.a. zijn rol bij de totstandkoming van Misère au Borinage van Storck en Ivens. Net voor en tijdens de Tweede Wereldoorlog werd Fonteyne ingeschakeld in het clandestiene apparaat van de Komintern en de Franse communistische partij. Fonteyne stond aan de basis van de verzetsgroep en sluikkrant Justice Libre. In 1943 werd hij gearresteerd en opgesloten in Breendonk en Buchenwald. Fonteyne werd senator voor de KPB in 1946; hij behoorde tot het Centraal Comité (1948-1951) en de Controlecommissie van de partij. Midden jaren ’60 verliet Fonteyne de KPB, hoewel hij communist bleef en zich nog steeds inzette voor o.a. het recht op abortus (als advocaat van Willy Peers) en tegen de oorlog in Vietnam.