Buyens, Frans

Frans Buyens werd geboren in een arbeidersgezin in Temse. Hij onderbrak het middelbaar onderwijs om bij de socialistische metaalvakbond te gaan werken. Tijdens de Tweede Wereldoorlog was hij actief in het verzet. Buyens werkte eerst op de befaamde Boelwerf; na de oorlog was hij o.a. vakbondsbediende, propagandist voor de Volksgazet, verkoper, handelsvertegenwoordiger, … De autodidact Buyens zette al snel zijn eerste stappen in het theater (als auteur en regisseur) en de literaire wereld (romans, sprookjes, essays). Hij was de oprichter van de linkse culturele tijdschriften Voorpost (1948) en De Nevelvlek (1950), het kunstgenootschap Pompei, het theater Koperen Haan, het satirisch tijdschrift De Satan, … en actief bij heel wat andere tijdschriften en culturele kringen. Zijn carrière als regisseur, producent en scenarist, waar Buyens het best voor gekend is, begon in 1958 wanneer hij als freelancer voor de NIR begon te werken. Als sociaal geëngageerd en onafhankelijk cineast draaide hij zowel speelfilms (o.a. Sarah zegt … Leila zegt …), televisieprogramma’s (o.a. de reeks Een mens genaamd …, afleveringen van Het Vrije Woord) als reportages en documentaires (o.a. Mechelen-Auschwitz, Eens zullen de getuigen er niet meer zijn, Weten Waarom, …). Hierbij werd hij vaak geassisteerd door zijn tweede vrouw Lydia Chagoll, die bij heel wat producties ook zelf optrad als producente en regisseuse. Hun oeuvre bracht het duo Buyens-Chagoll internationale erkenning. Buyens was eveneens actief als gedelegeerd bestuurder van filmdistributiemaatschappijen, o.a. Iris Films Pacapo (1959-1984) en Films Lyda (1975-2004). Tussen 1963-1971 gaf hij les aan het Rijksinstituut voor Toneel- en Cultuurverspreiding. In 2004 kreeg Frans Buyens, die al langer kampte met gezondheidsproblemen, een beroerte en koos hij voor euthanasie.