Starosta Powiatu Łaskiego w Pabianicach

Landrat był na terenie okręgu najniższą instancją, funkcjonował na ziemiach polskich wcielonych do III Rzeszy od października 1939 r. do stycznia 1945 r. Oparty był na wzorcu pruskim, jednakże jego zakres władzy został znacznie poszerzony. Landrat stał na czele samorządu powiatowego i kierował administracją państwową powiatu. Podlegał on bezpośrednio prezesowi rejencji. Urząd Landrata połączony był z funkcją kierownika partii na powiat (kreisleitera der NSDAP). Podlegały mu też wszystkie władze administracji niezespolonej i specjalnej. Był on także zwierzchnikiem funkcjonującej przy landraturze ekspozytury niemieckiej listy narodowej. Organizacyjnie Urząd Landrata powiatu łaskiego dzielił się na 8 oddziałów, w ramach których funkcjonowało 19 referatów. Do I oddziału należały sprawy ogólne i personalne, do II - sprawy zasadniczej wagi, przynależności państwowej, poświadczeń obywatelstwa, odznaczeń, zmian nazwisk, niemieckiej listy narodowościowej, sprawy obrony, nadzór nad kościołami i nad USC, sprawy meldunkowe, sprawy policji, do III - sprawy nadzoru nad samorządem gminnym i urzędami obwodowymi, sprawy finansowe i podatkowe oraz rachunkowości gminnej, do IV - sprawy opieki społecznej, repatriacji, zakładów opiekuńczych i sprawy rent, do V - sprawy zdrowotności i szkolnictwa, do VI - sprawy budowlane, do VII - sprawy gospodarki powiatu, do VIII - sprawy wyżywienia.