W oparciu o rozporządzenia ministra Rzeszy H. Goringa z 25.X.1939 r. w sprawie utworzenia Głównego Urzędu Powierniczego Wschodniego w Berlinie oraz z dnia 15.II.1940 r. o zabezpieczeniu majątków państwa polskiego, Główny Urząd Powierniczy Wschodni w Berlinie zarządzeniem z dnia 27.V.1940 r. powołał do życia Spółkę Gruntową przy Głównym Urzędzie Powierniczym Wschodnim z ograniczoną odpowiedzialnością - Kierownictwo na wschodni Górny Śląsk z siedzibą w Bielsku. Do kompetencji Spółki Gruntowej przy Głównym Urzędzie Powierniczym Wschodnim należało komisaryczne zarządzanie mieszkaniami, parcelami, łącznie z niezabudowanymi terenami przeznaczonymi pod budownictwo mieszkaniowe oraz ocena gruntów. Ponadto Spółka zajmowała się również pozyskiwaniem parcel i budową domów mieszkalnych oraz przekazywaniem mieszkań osiedleńcom z Rzeszy. Zarządzeniem Głównego Urzędu Powierniczego Wschodniego z dnia 24.IX.1942 r. Spółkę Gruntową zlikwidowano a jej agendy wraz ze spuścizną aktową przejęła Spółka Gruntowa dla Prowincji Górnego Śląska z ograniczoną odpowiedzialnością - kierownictwo z siedzibą w Katowicach. Nowa spółka działała za pośrednictwem następujących filii:

1. w Bielsku - dla powiatu bielskiego i żywieckiego, wyłączając Oświęcim i okolice oświęcimskie,
2. w Cieszynie - dla powiatu cieszyńskiego,
3. w Katowicach - dla okręgu miejskiego Katowic i powiatu katowickiego, okręgu miejskiego Chorzowa i powiatu tarnogórskiego,
4. w Chrzanowie - dla powiatu chrzanowskiego, olkuskiego oraz Oświęcimia i bliższej okolicy,
5. w Pszczynie - dla powiatu pszczyńskiego i rybnickiego,
6. w Sosnowcu - dla okręgu miejskiego Sosnowca i powiatu będzińskiego,
7. w Zawierciu - dla powiatu zawierciańskiego, powiatu lublinieckiego, powiatu Blachownia. Począwszy od dnia 1.I.1944 r. zmniejszono ilość filii do pięciu. Taki stan organizacyjny spółki Gruntowej utrzymał się do stycznia 1945 r. Czyli do chwili przejęcia Śląska przez władze polskie.