Związek Bojowników z Faszyzmem i Najazdem Hitlerowskim o Niepodległość i Demokrację. Zarząd Główny w Warszawie

Związek Uczestników Walki Zbrojnej o Niepodległość i Demokrację powołany został na Zjeździe Założycielskim w dniach 1-2 września 1945 r. w następstwie zjednoczenia ze Związkiem Osadników Wojskowych we wrześniu 1948 r. i przybrał nazwę Związek Bojowników z Faszyzmem i Najazdem Hitlerowskim o Niepodległość i Demokrację (na III Zjeździe połączeniowym w dniach 25-27 września 1948 r.). Do głównych 2 zadań Związku należało potwierdzanie i weryfikowanie uprawnień kombatanckich oraz uprawnionych do nich członków rodzin. Udzielano wsparcia materialnego lub realizowano różnego rodzaju formy opieki nad kombatantami i ich rodzinami, oraz rodzinami pomordowanych lub poległych. Związek prowadził także działalność w zakresie gromadzenia archiwaliów dotyczących walk z Niemcami w okresie okupacji niemieckiej (1939?1945), aktywnie współuczestniczył w życiu politycznym, współdziałając z partiami politycznymi. W lecie 1949 r. zapadła decyzja o powołaniu jednolitej organizacji kombatanckiej jednoczącej uczestników walk rewolucyjnych i niepodległościowych zrzeszonych dotąd w 11 organizacjach. W dniach 1-2 września 1949 r. w Warszawie odbył się Kongres Zjednoczeniowy istniejących w Polsce organizacji kombatanckich. Kongres powołał do życia jednolitą organizację kombatancką pod nazwą Związek Bojowników o Wolność i Demokrację.