Starostwo Powiatowe w Wąbrzeźnie

Na podstwie ustawy Trzeciej Rzeszy z dnia 21 V 1935 r. całkowitą władzę na terenach objętych działaniami wojennymi sprawował naczelny dowódca wojsk lądowych. Jeszcze przed 1 IX 1939 r. do każdej armii przydzielono szefa zarządu cywilnego, który był organem wykonawczym dowódcy armii w zakresie administracji cywilnej. Administracja wojskowa została zniesiona na ziemiach polskich wraz z wejściem w życie dekretu Hitlera o strukturze i administracji wschodnich terenów z 8 X 1939 r. Na mocy tego dekretu zachodnie i północne ziemie polskie zostały wcielone do III Rzeszy i wprowadzono na nich administrację cywilną. Niższym szczeblem administracji państwowej był powiat wiejski lub miejski. Na czele pierwszego stał landrat. Landrat był kierownikiem administracji państwowej i samorządu, sprawował też funkcje powiatowego kierownika partii NSDAP. Paragraf 3 ustawy z 2 dekretu inkorporacyjnego podporządkował landratowi przejściowo władzę administracji specjalnej na szczeblu powiatowym. Podporządkowanie to nie oznaczało stworzenia stosunku władzy nadrzędnej i podrzędnej, a chodziło tylko o podporządkowanie polityczne /np. urząd pracy, urząd wodny/. Landrat podlegał bezpośrednio prezesowi rejencji i kierował administracją państwową powiatu według jego dyrektyw. Pod względem organizacyjnym urząd landrata dzielił się na dwa wydziały. Do I wydziału należały sprawy ogólne powiatu, nadzoru policyjnego, szkolne, kasy powiatowej, opieki społecznej, zdrowia, budowlane. Do II zaś: żandarmeria powiatowa, radca szkolny, radca weterynaryjny, radca gospodarczy. Starostwo Powiatowe działało w Wąbrzeznie do stycznia 1945 r.