Sąd Grodzki w Garwolinie

Sąd Grodzki w Garwolinie zaczął funkcjonować pod koniec 1944r. Na podstawie ustawy Krajowej Rady Narodowej z dn. 15 VIII 1944r. o tymczasowym trybie wydawania dekretów z mocą ustawy, PKWN dekretem z 4 XI 1944r. postanowił, że do czasu wytyczenia nowych granic, okręgów sądowych na terenie całego państwa, Kierownik Resortu Sprawiedliwości może zarządzić w drodze rozporządzenia tworzenie i znoszenie sądów grodzkich, okręgowych i apelacyjnych, ustalenie nowych siedzib sądów i zmianę granic ich okręgów. (Dz.U.R.P. z 1944r., nr 11, poz.58.Dekret PKWN z 4XI 1944r.). W praktyce sądy najczęściej funkcjonowały w tych samych miejscach, w których były ostatnio, a więc jeszcze w okresie istnienia Generalnego Gubernatorstwa. Funkcjonowały w zasadzie na podstawie podobnych zasad, z tym że w ramach innej państwowości i wyroki sądów nie podlegały już, tak jak to było w okresie okupacji, kontroli Wyższego Sądu Niemieckiego, a Sądowi Najwyższemu. W 1947r. Minister Sprawiedliwości wyłączył z okręgu Sądu Okręgowego w Siedlcach okręg Sądu Grodzkiego w Garwolinie i włączył do okręgu Sądu Okręgowego w Warszawie. (Dz.U.R.P. z 1947r., nr 55, poz. 302, Rozp. Min. Spraw. z 9 VIII 1947r.). Rozporządzenie weszło w życie z dniem 1 IX 1947r. Sprawy Sądu Grodzkiego w Garwolinie, które wpłynęły do Sądu Okręgowego w Siedlcach przed dniem 1 IX 1947 toczyły się w tym sądzie do ich prawomocnego zakończenia. Zasięg terytorialny Sądu Grodzkiego w Garwolinie obejmował miasto Garwolin i gminy: Wola Rębkowska, Wilga, Osieck, Sobienie Jeziory, Miastków, Parysów i Górzno.(Odpis zarządzenia Prezesa Sądu Okręgowego w Siedlcach z dnia 22 października 1940r. nr 64).