Starostwo Miejskie w Lublinie

Starostwo Miejskie w Lublinie działało w latach 1939-1944 na obszarze powiatu lubelskiego (w przybliżeniu teren powiatów lubelskiego i lubartowskiego sprzed wojny; 31 gmin) jako niemiecki urząd terenowej administracji okupacyjnej. Było aparatem pomocniczym naczelnika powiatu (Kreishauptmann), określanego starostą w dokumentach wydawanych w języku polskim. Starosta podlegał szefowi (od 25.09.1941 r. gubernatorowi) dystryktu lubelskiego. Strukturę organizacyjną starostwa określało niepublikowane zarządzenie administracyjne Nr 4 z 18 kwietnia 1941 r. (Prawo Generalnego Gubernatorstwa, wyd. niemieckie, k. A 121 d). W skład starostwa wchodziły: urząd spraw wewnętrznych (z poległymi agendami: urzędem stanu cywilnego, lekarzem powiatowym i powiatowym lekarzem weterynarii), urząd do spraw gospodarki, urząd wyżywienia i rolnictwa oraz inspektorat szkolny. Siedziba starostwa mieściła się w Lublinie. W Lubartowie znajdowała się ekspozytura starostwa (Landeskomissariate). Staroście podlegały również tzw. urzędy przyłączone m. in. inspektorat skarbowy, urząd pracy, urząd nadzoru leśnego, urząd mieszkaniowy, inspektorat wodny, urząd celny. Był zwierzchnikiem służby policyjnej i wydawał dyspozycje komendantowi żandarmerii. Poprzez urząd spraw wewnętrznych starosta sprawował nadzór nad gminami i kierował pracą związku gmin.