Główny Urząd Powierniczy Wschód - Urząd Powierniczy w Katowicach - Oddział Zamiejscowy w Lublińcu

Główny Urząd Powierniczy Wschód - Urząd Powierniczy w Katowicach został zorganizowany na mocy zarządzenia Prezesa Rady Ministrów Rzeszy z 1 listopada 1939 roku, w celu objęcia zarządem komisarycznym wszelkiego rodzaju majątku ruchomego i nieruchomego należącego do Polaków i Żydów, jak również obywateli innych narodowości zamieszkałych na obszarze Rejencji Katowickiej. Urząd Powierniczy w Katowicach podlegał Głównemu Urzędowi Powierniczemu w Berlinie. Zwierzchnikiem Urzędu Powierniczego w Katowicach był, do chwili utworzenia w 1941 roku Prowincji Górnośląskiej, Nadprezydent Prowincji Śląskiej we Wrocławiu. Z chwilą utworzenia w Katowicach Nadprezydium obydwa urzędy połączyła unia personalna zwierzchników - Urząd Powierniczy był urzędem zespolonym z Nadprezydium. Urząd Powierniczy w Katowicach powołał kilka oddziałów zamiejscowych: w Będzinie, Bielsku, Chorzowie, Cieszynie, Lublińcu, Sosnowcu, Żywcu, Zawierciu (istniał krótko). Działalność Urzędu polegała na przejmowaniu i zarządzaniu zakładami przemysłowymi, kopalniami, hutami, przedsiębiorstwami handlowymi, warsztatami rzemieślniczymi, gruntami, domami, mieszkaniami, sprzętem, wkładami oszczędnościowymi, wierzytelnościami. Z czasem część majątku Urząd przekazał lub sprzedał obywatelom pochodzenia niemieckiego, część zwrócono dawnym właścicielom, którzy zostali objęci niemiecką listą narodowościową, większe obiekty przeszły na własność państwa i zostały wchłonięte przez niemieckie koncerny lub przeszły pod zarząd Głównego Urzędu Powierniczego Wschód. Zarząd powierniczy gruntami i nieruchomościami przejęła Spółka Gruntowa dla Prowincji Górnego Śląska.