Rejencja w Gdańsku

Mocą dekretu Hitlera z 8 października 1939 r. zorganizowano administrację wschodnich terenów wcielonych do Rzeszy Niemieckiej. Z połączonego terytorium Wolnego Miasta Gdańska, fragmentu Prus Wschodnich oraz północnej części województwa pomorskiego utworzono Okręg Rzeszy Gdańsk-Prusy Zachodnie, który został podzielony na trzy rejencje: gdańską, bydgoską i kwidzyńską. Na czele rejencji stali prezydenci rejencji (Regierungspräsident). W Gdańsku funkcję tę do 31 XII 1942 r. pełnił Fritz Hermann. Po likwidacji z dniem 1 stycznia 1943 r. urzędu Prezydenta Rejencji w Gdańsku jego uprawnienia przejął Namiestnik Rzeszy. Urzędy prezydentów rejencji stanowiły pośrednie ogniwo w strukturze władz Okręgu Rzeszy Gdańsk-Prusy Zachodnie między urzędem Namiestnika Okręgu a urzędami landratów reprezentującymi powiaty. Do kompetencji Prezydenta Rejencji w Gdańsku należało realizowanie na podległym terenie wytycznych i zarządzeń Namiestnika dotyczących administracji, z wyjątkiem kolei i poczty. W skład Rejencji w Gdańsku wchodziły powiaty: chojnicki, elbląski, gdański, kartuski, kościerski, nowodworski, sopocki, starogardzki, tczewski i wejherowski oraz powiaty miejskie elbląski i gdański.