Thematische collectie: Erfgoed van de Oorlog, Getuigen Verhalen, Project 'Getuigenissen van de officieren en onderofficieren van de Schutterij in Aruba en Vrijwilligers Korps Aruba'

Op Aruba waren voor 1940 twee olieraffinaderijen gevestigd, de ‘Lago’ en de ‘Arend’. Hier werd ruwe olie uit Venezuela verwerkt tot halffabricaten en eindproducten. Toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak, waren de geallieerde legers afhankelijk van olie. Aruba bloeide hierdoor economisch op, maar werd ook een mogelijk doelwit van nazi-Duitsland. De defensie van het eiland was echter slecht georganiseerd. Behalve het Vrijwilligers Korps Aruba (VKA) was er slechts een klein aantal Nederlandse mariniers op het eiland gelegerd. Er was gebrek aan wapens en ander oorlogstuig. In allerijl werd de dienstplicht ingevoerd. Het Arubaanse leger, dat de ouderwetse benaming ‘Schutterij’ kreeg, had als primaire taak Aruba te beschermen tegen vijandelijke aanvallen. Maar het kon ook elders worden ingezet wanneer een bevriend buitenlands leger de verdediging van het eiland op zich zou nemen. De schutters waren jongeren die geen militaire training hadden genoten, de leiding lag in handen van Nederlandse mariniers en officieren van het Koninklijk Nederlandsch-Indisch Leger (KNIL). Pas later kreeg de Schutterij zijn eigen (onder)officieren. In dit project zijn diverse vraaggesprekken met officieren en onderofficieren van de Schutterij in Aruba en het Vrijwilligers Korps Aruba audiovisueel vastgelegd.